De wereld van politieke donaties in Amerika
Political Action Committee (PAC)
Allereerst een korte introductie in de wereld van politieke donaties in Amerika. Op z'n Amerikaans vermeld ik dit met een disclaimer: dit is een beknopte versie met slechts een selectie van de opties voor donaties. Als individu of bedrijf kun je niet zomaar onbeperkt geld overmaken naar een campagne voor een presidentskandidaat of Congreslid, maar je dient je te houden aan de Federal Election Campaign Act. Die wet beperkt het bedrag en verplicht je bepaalde donaties openbaar te maken. Als je meer dan $200 per jaar doneert moet je dat bijvoorbeeld al openbaar maken. De wet verbiedt rechtstreekse donaties door o.a. bedrijven, vakbonden en buitenlanders. Als je dus als Nederlander denkt, goh die ene presidentskandidaat lijkt mij wel wat, daar maak ik graag wat geld naar over – dat mag dus niet (tenzij je een permanente verblijfsvergunning in Amerika hebt).
Bedrijven en vakbonden mogen echter wel op een andere manier doneren, indirect, via zogenaamde “Political Action Committees” oftewel PACs. En daarmee wordt het ingewikkeld. Medewerkers en aandeelhouders van grote bedrijven en vakbondsleden kunnen geld storten in zo’n PAC, en dit PAC kan dan weer doneren aan een Congres- of presidentskandidaat. Mag een PAC dan onbeperkt geld doneren aan een kandidaat naar keuze? Nee, ook een PAC is aan maximumbedragen gebonden: $5000 per kandidaat; $5000 aan een andere PAC; en $15.000 voor een politieke partij. Naast deze aan bedrijven en vakbonden gerelateerde PACs, zijn er ook andere soorten:
Non-connected PACs
Dit zijn PACs die niet gebonden zijn aan een groot bedrijf of
vakbond. Vaak zijn dit groepen die zich richten op een specifiek onderwerp of die
een bepaalde ideologie aanhangen.
Een voorbeeld van een non-connected PAC is een “Leadership PAC”. Kandidaten, zittende en voormalige Congresleden, en prominente politici kunnen zo’n Leadership PAC oprichten. Een Leadership PAC mag niet direct geld overmaken naar de campagne van de oprichter van dit PAC, maar kan wel overige uitgaven dekken als reiskosten en administratieve lasten. En het mag wel geld overmaken naar campagnes van andere, kandidaten. Wat heb je daaraan? Als kandidaat heb je er baat bij als je in het Congres wordt omringd door gelijkgestemden. En wie weet hou je er zelf nog iets aan over als je veel doneert aan anderen, een leiderschapspositie, een promotie, om maar iets te noemen.
Super PACs
Een Super PAC mag geen geld doneren aan een kandidaat
of politieke partij. Een Super PAC mag zijn uitgaven ook niet coördineren met
de campagne van een kandidaat. Wat mag een Super PAC dan wel? “Independent
expenditures” doen, wat ik in de volgende alinea uitleg. Aantrekkelijk is dat daar
geen limiet aan zit. Individuen, bedrijven en vakbonden mogen ook
onbeperkt doneren aan een Super PAC. Donaties van meer dan $200 moeten echter
nog steeds openbaar worden gemaakt.
Independent expenditures
Bedrijven en vakbonden mogen ook onbeperkt bijdragen via zogenaamde “independent expenditures”. Dat zijn bijdragen aan de communicatie voor een campagne, bijvoorbeeld het sponsoren van een reclamespotje. Die reclame moet dan wel onafhankelijk van een kandidaat zijn gemaakt en dit moet ook zo worden vermeld. Zo’n reclamespotje hoeft overigens niet vóór een bepaalde kandidaat te zijn, maar mag ook tegen een andere kandidaat gericht zijn. Dat ken ik nog maar al te goed uit verkiezingstijd hier. De campagnespotjes tegen de Republikeinse Senaatskandidaat Martha McSally, waarin ze werd bekritiseerd om haar beleid in de gezondheidszorg, vlogen ons om de oren. Of filmpjes die de Democratische Senator Mark Kelly onder vuur namen wegens vermeende banden met China. Die zitten nog vers in mijn geheugen.
De volgende keer ga ik verder in op de beslissing van tientallen
bedrijven om hun politieke donaties (deels) stop te zetten, en wat dat betekent voor Arizona.
Reacties
Een reactie posten